Ik heb al 55 jaar honden en katten gehad, maar nog nooit eerder een kat zoals Rocky. Hij is aanhankelijk, het is een vreetzak en ontzettend leuk! Ik heb een leuk speeltje gevonden waar hij mee speelt. Hij speelt niet met veel speeltjes, maar deze vindt hij erg leuk.
Rocky is ook heel nieuwsgierig. Als ik iets aan het doen ben, komt hij altijd kijken. Misschien dat hij nog kan helpen op zijn manier!
Hij vond ook nog een speeltje, waar hij eerder niet naar omkeek, waar hij nu mee rondloopt alsof hij een prooi heeft gevangen!

Inmiddels heeft Rocky aangeleerd dat als ik thuiskom, ik 2x op de deurbel druk. Zo weet hij dat ik het ben en inmiddels snapt hij dat en komt hij naar de deur lopen om mij te verwelkomen.
Ik prijs hem ook als hij op de bak geweest is, dan krijgt hij van mij een snoepje. Nu komt hij iedere keer bij mij om aan te geven dat hij op de bak geweest is! Want een snoepje lust hij wel.

Mijn balkon is afgezet met een duivennet, zodat hij niet van het balkon kan springen. Afgelopen zaterdag is Rocky voor het eerst het balkon op geweest en heeft genoten buiten!

Ik kan wel zeggen dat we elkaar heel gelukkig maken!

Goedemorgen.

Even een update van de poezen.
Op 14 sept heb ik twee kittens opgehaald, ze heten nu Muna (Gwennie) en Lucas (Grover). Muna was van de eerste minuut al aanhankelijk en aan het spelen, maar Lucas moest even wennen. Na een dag onder de bank liet hij zich meer zien en nu zijn het twee speelse kitten die komen kroelen. Alleen bepaalt Lucas wanneer en hoe, want hij schrik nog erg van onverwachte bewegingen.

Mvg Sandra en Richard.

Beste Dierenstee medewerker,

Met dwergpinscher Pablo gaat alles nog prima. We zijn erg blij met hem. Wij zijn inmiddels op Facebook een eigen groep gestart met de naam “Dwergpinscher avonturen” en daar schrijven we elke dag een stukje vanuit het perspectief van Pablo. Hierbij stuur ik jullie de vertelsel van vandaag:

Ik?… een kraai?

=================

Pablo vertelt:

Vanmorgen zijn we samen met het jonge baasje naar de markt geweest. De markt, daar ruik je overal lekkere luchtjes, en nog beter: er zijn heel veel plekken waar je wat lekkers krijgt. Mijn papa baasje zegt dan altijd: “Een vliegende kraai vangt altijd wat!”….. Nou ja zeg, ik?…. een kraai?…. ik?…. vliegen?…. Baasje is gek!

Het begon al bij de kaaskraam, waar ik zowel van het papa baasje, als het mama baasje en het jonge baasje stukjes kaas kreeg.

We hebben vervolgens ook nog bij een Italiaans restaurant gegeten. Ik kreeg er rosbief en stukjes kip,…. yummy. De kip was wel wat gekruid,… daar krijg je dorst van. Nu waren ze van het restaurant al met een bakje water gekomen, maar dat was vies water.

Het mama baasje vertelde tegen de mevrouw van het restaurant “Ja, hij lust geen Rotterdams water, we hebben eigen water van thuis bij ons.” Mijn baasjes zeggen dat ik kieskeurig ben, onzin natuurlijk, ik heb gewoon goede smaak!… Die mevrouw vond het wel grappig. Dat water van thuis was heerlijk, en ik was dus even aan het “vol tanken”….

Een eindje verderop op de markt zag ik een hondje, dus ik trok gelijk mijn toeter helemaal open. De man achter de worstkraam moest er erg om lachen, waarop mijn mama baasje tegen hem zei: “Pas maar op, want hij heeft nog niet gegeten!” Dat was natuurlijk niet waar, want ik dat had wel,…. maar het mama baasje maakte een grapje.

Blijkbaar vond die man het erg zielig voor me, en hij sneed een stukje hertenworst voor me af. Bij het eerste plakje was ik erg voorzichtig, want dat had ik nog nooit geproefd. Het smaakte prima, dus het volgende plakje pakte ik gretig aan. Geen zorgen, de man heeft al zijn vingers nog!

Nu zijn we weer thuis, en ik lig uitgevloerd te genieten van de aandacht van het papa baasje.

Groetjes en pootje van Pablo 🐾❤️

‐————————-

Vriendelijke groeten, René en Henny,…… en Pablo

Hallo allemaal,

Hierbij even een korte update over Orka (Dila) en Jiji (Dilan).
De kleine lieverds waren al heel snel gewend. Het zijn echte knuffelkonten en ze spelen heel graag. De katjes spelen heel lief met elkaar, maar ook heel lief met de kinderen en met ons. We zijn heel erg blij dat we ze een plekje kunnen geven. We genieten heerlijk van elkaar.

Groetjes, Wouter en Deborah.

Beste verzorgers van de Dierenstee,

5 weken geleden hebben wij de broertjes Swiebertje en Simon mee naar huis mogen nemen. Twee angstige katers die gelukkig veel steun hebben (gehad) aan elkaar. We wisten dat ze de tijd nodig hadden, maar ze zijn sneller aan ons gewend dan we dachten.

De eerste dagen zaten ze, zoals verwacht, stevig en strak achter de bank. Langzaam ontdooiden ze en inmiddels hebben we twee schatten van katers, die heel speels en nieuwsgierig zijn. Dol op eten en spelen. Grappig is dat ze tegen elkaar ‘praten’…..

Ze eten nu kattensnoepjes uit onze handen en dan kunnen we ze ook uitgebreid aaien. Swieber komt nog net niet op schoot maar dat scheelt niet veel. Simon komt altijd even buurten maar vindt de aandacht nog wat spannend. Maar we zijn vol vertrouwen dat ook Simon te zijner tijd lekker bij je komt liggen. Ze zijn in ieder geval heel gelukkig met elkaar. We noemen ze nog steeds Swieber en Simon maar Swieb en Siem zijn de koosnaampjes geworden.

Volgende week mogen ze naar buiten en vooral Simon kan niet wachten om op ontdekkingstocht te gaan. Ze staan met hun neuzen tegen het raam gedrukt en vanachter het glas hebben ze de tuin al helemaal bekeken hahaha. Tot nu vermaken ze zich met de speeltjes, vliegen vangen, en achter elkaar aanrennen.

Tot zover, groetjes van de familie Malais, Swieber en Simon.

Beste medewerkers van de Dierenstee,

Ondertussen zijn we toch al een heel eind verder, 4 mei 2021 haalde ik Spoekie (voorheen Stripe) bij jullie uit het asiel.
Zij was een zeer angstige en getraumatiseerde poes van een jaar of 5 a 6. Het heeft ons veel geduld en liefde gekost, maar sinds een paar weken laat zij zich niet alleen aanhalen, wat zij al langer deed, maar komt zij ook bij mij op de bank zitten.

Spoekie weet als geen ander als ik naar mijn werk moet of gewoon de deur uitga, zij loopt dan wat onrustig achter mij aan met hele zachte miauwtjes om, als ik terugkom, op de vensterbank op mij te zitten wachten of ze ligt lekker op mijn plekje op de bank te slapen.

Vanaf het moment dat ik binnenkom of ‘s ochtends beneden kom, zit ze bij de deur op me te wachten en word ik met een miauw begroet. Vervolgens loopt zij net zo lang achter mij aan tot ik ga zitten om haar eerst de nodige aandacht te geven, en hierbij bepaalt zij wat ze nodig vindt.  Gisteren liet zij zichzelf door een volkomen vreemde aanhalen, iets wat ik nog niet eerder bij haar had gezien. Al met al een heerlijke (eigenwijze) poes die uiteindelijk goed terecht is gekomen en die mij hoop ik nog heel wat jaren mag vervelen.

Met vriendelijke groet, Remco.

PS: Op de foto Spoekie genietend van de laatste sprankjes zon.

Goedemiddag,

Afgelopen zaterdag hebben wij kater Joris bij jullie opgehaald en zoals jullie wel op de meegestuurde foto kunnen zien, heeft hij het erg naar zijn zin.
Bij ons thuis aangekomen bleef hij eerst op 1 etage, maar al aan het einde van de middag durfde hij ook naar de andere etage te gaan.
De eerste dagen was hij nog wel een beetje schrikkerig, maar inmiddels is hij relaxt en in om te spelen maar ook knuffelen en natuurlijk ontdekken.
In de nacht ligt hij bij ons op bed. Verder is hij erg gefocust op eten, we moeten opletten met etenswaar op tafel, want hij gaat er zo met het eten vandoor. We zijn alle vijf dol op hem en de omschrijving op jullie site klopte helemaal. Wat een moppie! Veel dank voor de goede zorgen.

Hartelijke groeten, Celine.

Beste allemaal,

Bij deze een paar foto’s van de eerste 24 uur van Keet bij ons. Ze is echt een schatje en ze lag vannacht inderdaad al even strak tegen me aan in bed. Het gaat prima. Ze smacht wel naar de tuin, maar dat durf ik nog niet aan, ik houd haar eerst een week of twee binnen (als dat lukt :-).

Groetjes van Judith (en Joep en Keet).

Goedemorgen allemaal,

Een update over Cooper.
Het gaat goed! Hij heeft het prima naar zijn zin. Eet en slaapt goed. Slapen was even een dingetje. Het leek mij beter om beneden te slapen, maar daar was Cooper het niet mee eens. Ik wil niet dat hij de trap op gaat, die is glad, daar valt hij af. Uiteindelijk slaapt hij boven, op bed. Gelukkig ligt hij stil. En dit is de beste oplossing want hij slaapt de hele nacht door.  Zijn favoriete bezigheden zijn: eten, wandelen, naar de konijnen kijken en voor de deur van de schuur staan piepen!! Daar zitten vast muizen! Nou dat was het voorlopig.

Groetjes van Loes en Cooper.

Nou, weer even een update.

Het gaat super met Pippa!!

Inmiddels is ze helemaal gewend aan haar nieuwe huisje en mandje en staat ze al onderaan de trap te dartelen als we ‘s avonds met zijn allen naar boven gaan om te slapen. Pippa slaapt samen met Hummer bij ons in de slaapkamer. Feest!

Tussen Pippa en Hummer gaat het goed. De eerste dagen hebben ze elkaar wat afgetast maar inmiddels heeft hij haar geaccepteerd in huis en spelen en slapen ze samen (naast elkaar). Met onze zoon Lennox is zij dikke vrienden (zoals verwacht), ze zijn vanaf dag 1 onafscheidelijk. Pippa blaft niet en heeft nooit meer gehapt naar 1 van ons en ook niet naar bezoekers. Alleen thuis zijn gaat ook goed. Samen met Hummer kan ze ongeveer 3 uurtjes alleen thuis blijven. Ze zit niet in een bench. Bij thuiskomst ligt ze lekker in haar mand te slapen .

Gisteren zijn we bij de dierenarts geweest voor een checkup. Dit ging prima. Ze liet alles toe. Een snuitje om was niet nodig. Pippa is helemaal goedgekeurd en gezond verklaard.

Wandelen zijn we aan het opbouwen, ivm de hoge temperaturen zijn we pas sinds gisteren echt lange wandelingen gaan maken, ze vindt het heerlijk. 5x per dag naar buiten, ze geniet ervan!!!
Wij zijn heel blij en gelukkig dat we dit super lieve hondje een fijn huisje kunnen geven.

Groetjes, Pieter, Jessica & Lennox. 

Hoi lieve medewerkers van de Dierenstee,

We dachten dat het wel leuk zou zijn weer een update over Swen te schrijven. Het is inmiddels een jaar geleden dat Swen een nieuw huisje kreeg en wij zijn nog steeds zo ontzettend blij met hem. Het heeft even geduurd, maar we kunnen na een jaar zeggen dat hij écht helemaal los is gekomen en volledig zichzelf is.

Waar hij de eerste maanden vaak op de stoelen of boven sliep, ligt hij nu vaak op de bank, in zijn mandje naast de bank of lekker in de mandjes van de krabpaal te slapen. Waar hij aan het begin ook nog vaak schrok van bepaalde geluiden of bewegingen, is dat inmiddels al vele malen minder geworden. Swen is nu bijna een schootkat te noemen en is daarnaast ook mega speels geworden. Hij geeft kopjes, speelt met allerlei speeltjes, mauwt om aandacht en springt altijd gezellig op schoot of op bed. En ja, dat doet hij ook als het nog maar zes uur ’s ochtends is, haha.

Swen kan het ook heel goed vinden met zijn broertje Olaf en zijn zusje Luna. Gezamenlijk noemen wij ze de drie musketiers. Swen heeft zijn lieve karakter nu door kunnen geven op Luna en Olaf en ook dat vinden wij heel erg fijn. Wij zijn heel trots op onze lieve Swen en blij dat hij het zo goed doet. Mochten jullie het leuk vinden om nog eens wat van Swen terug te zien, kunnen jullie ons op Instagram bekijken: @threepawsomekitties. Daar staan heel veel leuke foto’s en video’s op van Swen. Wellicht tot de volgende update!

Liefs, Swen en baasjes.

Hoi allemaal,

Hierbij een kleine update over alle konijnen die ik het afgelopen jaar bij jullie heb geadopteerd, namelijk:

Joep (bij jullie bekend als Ace), Piet (bij jullie bekend als Tesla), Trudie (bij jullie bekend als Turbo) en Teun (bij jullie bekend als Sandy).

Joep, Piet en Trudie wonen op een zorgboerderij in Puttershoek en hebben alle drie een eigen maatje en een groot buitenverblijf. Ze zijn het daar al helemaal gewend! Elke dag kom ik langs om ze te verzorgen, te verschonen en vooral te verwennen! Vooral Piet laat dan zijn waardering zien (binkies!). Trudie heeft het momenteel maar druk met tunnels graven en Joep heeft sinds kort een nieuwe (lievere!) vriendin waar hij zichtbaar van geniet.

Teun woont samen met zijn vriendin Noelle in onze achtertuin. Hij is een echte avonturier en onze schuwe Noelle gaat daar steeds meer in mee. Heel leuk om te zien! Samen delen ze een passie voor rondneuzen in de schuur, bedelen voor het raam en chillen in de plantenbak. We mogen hem altijd over zijn hoofdje aaien, hoe druk hij ook is. Dan komt Noelle er vaak bij zitten en duwt haar hoofdje erbij. Zo lief!

Bezoekers van de zorgboerderij en vrienden/familie moeten altijd een beetje lachen als ze mijn konijnen languit in een hangmat, op een kussentje of kleedje zien liggen, maar tegelijkertijd moeten ze ook toegeven dat de konijnen er dankbaar gebruik van maken!

Kortom, ik doe er alles aan om deze beestjes een fijn leven te bieden en heb er zelf ook superveel plezier van! Hopelijk blijven ze allemaal gezond dan hoef ik voorlopig niet meer langs te komen 😉

Groetjes Catriona & alle bunnies.

Hier toch nog een berichtje over Max. Als het even kan en we zijn in de buurt, wippen we echt even aan.

Max is inmiddels goed gewend en een heel lief hondje gebleken. Heel sociaal en eigenlijk vindt hij het soms een beetje stilletjes zo alleen met zijn baasje. Als we eropuit gaan worden mensen en andere honden steevast enthousiast begroet. Mijn familie is nu ook zijn familie. Hij is zelfs een beetje waakzaam en blaft kort, alleen als er iemand de tuin in komt of binnenwandelt.

Max is echt dol op autorijden en eigenlijk wil hij het liefst de hele dag met de auto mee op pad. Iedere uitlaatbeurt start met een vlucht naar de auto waar hij kwispelend wacht om erin gelaten te worden.

Motoren en geweerschoten/vuurwerk of straaljagers; dat zijn toch heftige geluiden voor hem en hij springt pardoes op schoot voor bescherming. Hij gedraagt zich overal keurig. Doet nergens zomaar een plas en gaat rustig onder de stoel of tafel liggen. Op terrassen gedraagt hij zich netjes, vooral als hij in de stoel mag zitten. Dat sta ik toe ter voorkoming van het snaaien van achtergebleven voedselresten. Op de eettafelstoelen of bank zit hij niet meer. Dat is afgeleerd.

De allergie heeft opgespeeld en we zijn wat kuurtjes verder. Er zijn eigenwijze mensen die hem soms toch wat geven wat niet mag. Max steelt ook de pinda’s van de vogels, dus wie weet heeft hij ook een pinda-allergie. Het is dus even wennen en zoeken geweest. Niet alleen op Max zelf passen, maar ook opletten op goedbedoelde giften;)

Strand vindt hij heerlijk! Niet het water maar het zand. Zijn oortjes zijn mooi begroeid met roodblonde haartjes. De oortjes waren net 2 leren lapjes en er leek geen haargroei meer te komen. Hennepzaadolie doet wonderen. Ineens waren zijn oortjes begroeid en is zijn vacht lekker vol. Dus we gaan binnenkort naar de kapper. Achterpootjes blijven punt van aandacht.

Meneertje heeft in de eerste week een stuk zeem opgevreten, waardoor we al snel bij de dierenarts zaten voor een braakmiddel. Dat heeft geholpen en stukjes zeem zijn teruggevonden in het braaksel.

Max wordt ook wat eigenwijzer, wat voor mij betekent dat hij zich thuis voelt. Hij luistert heel goed als hij dat zelf wil 🙂 Tijdens het thuiswerken ligt hij gezellig in de vensterbank of onder mijn bureau.
Een enkel keertje moet hij even thuis blijven. Dat gaat niet zonder slag of stoot, want hij wil per se mee. Maar als hij dan alleen achterblijft is hij muisstil. Fijn voor hem en mijn buurtjes.

Op de tennisbaan is hij ook graag. Vanuit zijn stoel bekijkt hij alles en iedereen. Alleen als het baasje speelt, dan speelt hij graag mee 🙂

Tot zover een bericht van Max, inmiddels ook wel Maxi genoemd.

Hartelijke groeten, Dorothy.

Hoi luitjes,

Weer even een update over Uliya. Madam heeft nu precies geleerd wanneer ze ons op pad wilt sturen voor wat water. Ze kijkt je aan met die grote ogen en dan komt het tongetje naar buiten en dat wil zeggen: ik heb dorst. Ze leeft nog de meeste tijd boven ,maar het warme weer zorgt ervoor dat naar beneden komt. Heel grappig om te zien dat ze dan op de bank zit. Vluchtgedrag wordt langzamer en is meer een gewoonte dan noodzaak. Ze eet lekker, kortom ze merkt echt dat dit een veilig thuis is voor haar.

Groetjes namens ons, De Veentjes.