Hallo allemaal,

Hier een kleine update over Borre. Hij ligt nu heerlijk zijn ochtendslaapje te doen, want vroeg opstaan, lopen en eten is heel vermoeiend…
Het gaat super goed met Borre! Overdag werken wij thuis en dan slaapt hij heel erg veel en af en toe krijgt hij dan aandacht, daar heeft hij helemaal vrede mee. Aan het einde van de werkdag gaan we vaak met de fietskar (hij vindt de kar geweldig, lekker liggen en kijken) naar de Wollebrand. Dan kan hij met de tienmeterlijn ‘los lopen’. Echt los lopen vinden we nog een beetje spannend, want soms kan hij zo wegrennen en niet meer luisteren, of we komen net een hond tegen waar hij niet zo mee matcht. Want met andere mannelijke zwarte honden of labradoodles kan hij niet zo goed mee overweg. Dus we vermijden liever het conflict. Maar over het algemeen gaan het los lopen super goed, hij houdt ons heel goed in de gaten en trekt een sprintje als we een andere afslag nemen.
Naast het loslopen zijn we nog steeds bezig met het oefenen om alleen thuis te zijn. Want grote paniek bij Borre als we weggaan, wat natuurlijk niet gek is omdat we sinds zijn komst altijd thuis zijn. Maar hij kan al een tijdje een half uur alleen thuis zijn, dus dit bouwen we rustig aan op.

Niet lang na Borre zijn komst zijn we begonnen met de basiscursus bij Hondenschool Westland. Door corona was het een aantal weken uitgesteld. Maar hij is super leergierig, wil alles goed doen en als hij het niet snapt dan haalt hij zijn trukendoos uit de kast: zit, af, plat… Afgelopen vrijdag hadden we examen en hij is geslaagd met alleen maar ‘goed’ en ‘zeer goed’. Wij zijn natuurlijk super trots op hem. Over twee weken starten we met de vervolgcursus.

Laatst ben ik met Borre en nachtje bij mijn ouders en hun hond Pip wezen slapen. Want een wat langere tijd met Pip zijn, zorgt ervoor dat Borre stappen maakt. Borre en Pip zijn helemaal gek op elkaar en ze moeten elkaar aanraken als ze liggen. En we gaan elke week trouw naar de markt. Eerst kaas, dan vis en daarna naar de hondenkraam. Tegenwoordig gaat hij op een afstandje zitten wachten bij de kaas- en viskraam. En hij weet precies wanneer we naar de hondenkraam lopen. Na het kopen van wat lekkers komt de man Borre altijd wat geven. Hij kan zelfs al uit de man zijn hand de snoepjes pakken. En daarna loopt hij trots over de markt richting huis.

Omdat we dichtbij het strand wonen gaan we minimaal 1x per week naar het strand. Dat vindt hij geweldig, lekker achter de bal aanrennen. En we zijn vorige week voor het eerst op een terrasje gaan zitten. Borre had goed uitzicht over de hondjes op het strand, dus hij vermaakte zich prima.

Groeten, Milan, Lisa en Borre.

Goedemorgen,

Lieve groetjes van Bloempje, Wizzy, Vincent en Ilse.

Goedemiddag,

Het gaat goed met Zinzi en Ben. Ze worden steeds rustiger en kunnen steeds meer hebben. Overdag zonderen ze zich nog wel af, maar ze verstoppen zich niet. De nachten vindt Ben wat zwaarder. Hij houdt er niet van als de deuren van de slaapkamers dicht zijn en gaat dan miauwen totdat de deur open gaat. Dit kan de hele nacht doorgaan. Wordt wel wat minder. Ze vinden het heerlijk om te kroelen en vechten soms letterlijk om de aandacht.

Ik had niet verwacht dat ze zo snel dit resultaat zouden behalen. Nu nog geduld hebben dat ze gewoon overdag in de woonkamer durven en niet schrikken als iemand langsloopt. De was kan ik al wel uitkloppen en ophangen waar ze bij zijn. Hier schrikken ze niet meer van. Ze gaan elke dag een stapje vooruit.

Met vriendelijke groet, Ilse.

Je hoeft niet te vragen of Miesje het naar haar zin heeft.

Gr Johan. 

Beste Suzanne,

Het gaat goed met Guus. Hij is al een stuk minder schrikachtig en geeft ons het idee dat hij al jaren bij ons woont. Guus is nog jong en onze vorige poes was behoorlijk op leeftijd, dus het speelse brengt wel wat leven in de brouwerij. We genieten van hem.

Hij maakt geen aanstalten om naar buiten te willen. Blijkbaar vindt hij het wel best binnen. Als hij er aan toe is, mag hij naar buiten. 

Met vriendelijke groet, Petra en Cees en natuurlijk Guus.

Goedemiddag,

Hi allen,

Goedemiddag,

Goedemorgen medewerkers van De Dierenstee,

Zoals afgesproken nog even een bericht van poes Tjoeki. Wij zijn erg blij met haar komst. Het is een vriendelijke, sociale en aanhankelijke poes. Zij houdt vooral van lekker eten, ontspannen luieren in de zon en zit heel graag op schoot. Wist bak, krabpaal enz.  onmiddellijk te vinden en te gebruiken. Komt uit zichzelf niet op de slaapkamer en wacht ’s morgens keurig onder aan de trap. Heeft een “eigen stoel” aan de keukentafel wat soms wat extra’s oplevert…

Nogmaals dank voor jullie goede zorgen in Numansdorp en de goede match die jullie gemaakt hebben. 

Met vriendelijke groeten, Fam. Ligtmans.

Beste mensen van De Dierenstee,

Hallo,

Hoi!

Dear all,

Goedemiddag allen,

In augustus 2020 heb ik Gerrie bij jullie opgehaald. Gerrie was 1 van de laatste die jullie plaatsten vanuit een groot aantal katten die gevangen waren uit een loods. Ik wilde even laten weten hoe het gaat.

Gerrie is helemaal thuis! Hij heeft leren mauwen na afkijken van de anderen, en op een avond in september mocht ik hem opeens aaien! Dat was eng, maar jeetje dat smaakte naar meer.

Gerrie is nu lekker wat aangekomen en vermaakt zich goed. Als wij een rondje lopen met de hond loopt hij het rondje mee. En ondanks dat hij lang buiten heeft geleefd, blijft het hier bij een rondje achtertuin en wat rennen en springen, maar daarna weer lekker naar binnen. We zijn erg blij met hem.

Groetjes, Lenneke.

Hi allemaal,

Goedenavond ,

Tess heeft voor het eerst sneeuw gezien en ervaren ..en ze voelt zich erg op haar gemak in de tuin. Heb wat foto’s meegestuurd van de eerste reactie dat de deur openging op zondag.

Met vriendelijke groet, Patrick.

Hallo lieve schatten van De Dierenstee!

Even een kleine update op het kleine zeehondentoetje.
Madame eet zeer goed (ze wordt wel enorm verwend ook, naast brokjes (3 soorten) staat er ook standaard nat voer tot haar beschikking. Ik vond haar vrij dunnetjes en ik las dat poezen met een hartprobleem moeite hebben op gewicht te blijven én weinig eetlust hebben, en natuurlijk om haar een beetje te binden). En daarnaast krijgt ze na trauma (stofzuiger etc) een plakje rosbief (naturel biologisch, onze dierenarts aan de Dordtsestraatweg weet hiervan en zegt zelfs dat dit gezonder is dan regulier natvoer)
Eten gaat dus hartstikke goed, kattenbak gaat ook super (prima drolletjes geen vreemde kleuren / geuren).

Qua angst is het een ontzettende angsthaas (maar nu zijn het geloof ik alleen katers die ‘ballen’ hebben, onze Saar / Terror is ook een enorme held op sokken), maar ze komt steeds vaker kroelen en even kijken wat ik aan het doen ben. Spinnen doet ze non-stop!
Ook viel me op dat ze zeer snel moe is en heel veel slaapt (ook gelezen dat dit normaal is bij hartproblemen). Wanneer ze gegeten heeft, een stukje gelopen, op de bank gesprongen en er weer af, stort ze als het ware in elkaar, dan ligt ze languit op de vloer op adem te komen (terwijl ze keihard spint en met haar handjes woelt, naar mijn idee heeft ze er dus zelf geen last van).
Ze heeft gister haar eerste muis (wel samen) gevangen en dit vond ze wel een heel spectakel!

Al met al gaat het hartstikke goed met haar! Los van hoe zij het zelf vindt, ben ik natuurlijk ook aan het opletten en observeren. En daarbij viel me op dat ze een lichte verdikking op haar neusje heeft (nu zegt dat niets natuurlijk!) maar ze niest ook vrij veel (zonder spetters), ze lijkt niet benauwd of buiten adem.

Ook heeft ze onze Saar al ontmoet (in de draagkrat) en dit ging wonderbaarlijk goed ook! Alleen toen ze beiden een koekje kregen, trok onze Saar een licht blaasje (Saar slaat normaliter potten en planten uit vensterbanken bij het zien van een andere kat), Robijn was hier echter niet door geïntimideerd en ze hebben 3x neus-neus contact gehad zonder blazen of enige discomfort (waren beiden erg geïnteresseerd in elkaar). Wij hebben er dus het volste vertrouwen in dat we de poezen bij elkaar kunnen laten komen om te logeren of op visite zonder dat ze elkaar afmaken. Alleen het delen van snoepjes vindt onze Saar (9jaar, 9kilo) niet zo’n succes, maar daar vinden we wel wat op! 🙂

Met vriendelijke groet, Gina, Terror & Robijntje.

Hoi,
Hier gaat alles goed met Cindy. Ze krijgt genoeg knuffels van de kinderen en tussen haar en onze hond gaat het ook goed. Ze vinden elkaar nog een beetje spannend maar liggen wel alle twee op de bank met ons.

Groetjes, Moniek.

Meissie wordt met de dag vrijer, vrolijker  ondeugender. Ze slaapt elke nacht in een paar armen, meestal de mijne en gaat voor niks opzij. Ze is verzot op plastic tasjes en dozen. Elke doos, groot of klein is een uitdaging. Evert, een klein stoffen eekhoorntje heeft ze uitgeroepen tot lievelingsspeeltje en die laat ze alle hoeken van de dozen zien. Ze ontpopt zich tot een klein acrobaatje. Als haar favoriete gezinslid, Chris (21), thuiskomt wil ze eerst uitgebreid gekriebeld en geknuffeld worden om vervolgens in zijn nek te klauteren om te wachten op het snoepje dat ze altijd krijgt. Als hij het gepakt heeft, balanceert ze over zijn arm naar de grond om vervolgens op zijn knie te springen en het snoepje te krijgen. In de keuken staat een doosje waar ze graag in zit. Daar bewaart ze ook haar trofeeën. Dat is alles wat ze de moeite waard vindt om te bewaren. Sokken, zakjes, knijpers en alles wat we kwijt zijn.

Beste groeten van een erg gestresst hondje, hahaha.

Hallo,

het is alweer even geleden, dus ik dacht, ik geef een update over Sjors. Allereerst nog de beste wensen voor 2021.

Sjors en ik zijn goed het nieuwe jaar ingekomen, ondanks dat er met het vuurwerkverbod nog behoorlijk werd geknald, heeft Sjors er niet echt iets op uit gedaan, hooguit een of twee keer opkijken.

Het gaat steeds beter met hem, ondanks dat hij soms nog zijn eigenwijze momenten heeft en Oost- Indisch doof is. Inmiddels wil hij naar een hond toe als hij er een ziet van zijn formaat. Grote honden zijn nog spannend, maar wel snuffelbaar. Hij heeft zelfs probeert met twee katten te spelen, al waren de katten er niet zo van gediend. Je merkt echt dat zijn angst stukken minder wordt en hij nu weet dat andere honden niet eng hoeven te zijn. Alhoewel hij er wel op letten moet als een andere hond wil. Want als bijvoorbeeld dat leuke hondje van mijn nicht er aankomt, wil hij er naar toe, ook al laat dat hondje de tanden zien en gromt.

Bijten heeft hij absoluut niet meer gedaan, zelfs als kleine kinderen te wild met hem spelen. Al grijp ik wel op tijd in als ik merk dat het teveel voor hem wordt.

Autorijden vindt hij inmiddels ook leuk. Ik hoef de auto deur maar open te doen en hij springt erin. Ook al kan ik hem inmiddels gerust een aantal uur alleen laten als het moet, neem ik hem af en toe wel mee naar het werk als ik niet weet hoe lang het duren gaat. Ook al mocht er eerst geen hond mee naar het werk, is Sjors welkom en maakt iedereen aan het lachen.

Ik werk bij een stichting en daar zit een groep mensen bij met een niet aangeboren hersenaandoening, die helemaal opfleuren als Sjors er als een dolle komt aanrennen om iedereen te begroeten. En Sjors vindt alles best, en vindt het zo fijn dat ik hem dan in de gaten moet houden dat hij niet stiekem mijn kantoor verlaat om snel naar beneden te hollen en de mensen te begroeten.

Sjors liet ik al los lopen door het bos, maar sinds drie weken mag hij ook los lopen met uitlaten. Dit alleen waar geen drukke hoofdweg is. En hij doet het aardig goed. Soms droomt hij nog een beetje te veel en dan moet ik echt luid roepen, dat mensen denken dat ik schreeuw. Maar Sjors merkt dan dat ik hem roep en komt als een dolle bij mij. Maar bij voet lopen gaat steeds beter en hij luistert dan aardig goed. Alhoewel, als hij zijn lievelings lantarenpaal ziet voor mijn huis, moet hij er als een dolle heen rennen.

Groetjes, Sjors en André.